ΟΧΙ ΝΤΡΟΠΗ

Το έργο επιχειρεί να εξετάσει το πόσο συχνά αρνούμαστε "την ανάγκη" να είμαστε οι εαυτοί μας χωρίς να ντρεπόμαστε, δείχνοντας –με αυτή τη γενναία πράξη– την αξία της δικής μας μοναδικότητας. Το έργο αποτελείται από τρία μέρη: εννοιολογικό, κοινωνικό και ατομικό.

Μέρος Ι.

Εννοιολογικό. Ο συγγραφέας μάς λέει για την αξία της δικής του μοναδικότητας, παρεμβαίνοντας με μια έγρωμη ακίδα φωτός σε μια προβαλλόμενη ασπρόμαυρη φωτογραφική εκδοχή του, επιχειρώντας να διαπεράσει την επιφάνεια της εικόνας του. Ένας μεταφορικός παραλληλισμός κατάδειξης πώς μια ολόκληρη εικόνα «κερδίζει» σε δύναμη και ομορφιά όταν, ακόμη και μόνο ένα ελάχιστο ξένο στοιχείο με τη δύναμη του χρώματός του και την αυθεντικότητά του, μπορεί να καταλύσει τη δομή της. Όποιος αναλαμβάνει την ευθύνη της ευτυχίας του, αναλαμβάνει και τον κίνδυνο έκθεσης του εαυτού του.

Μέρος II.

Κοινωνικό. Η τρέχουσα κατάσταση περιγράφεται από 20 εικόνες σε ποπ ύφος, ως μέρος μιας διεθνούς εικόνας, που αναδεικνύει τα κοινωνικά και επικοινωνιακά προβλήματα που χαρακτηρίζουν την εποχή μας. Για να βιώσει ο επισκέπτης μια αισθητηριακή εμπειρία 360°, ακούει μια πρωτότυπη μουσική υπόκρουση μέσα στον χώρο και οσφραίνεται ένα άρωμα που διαχέεται στον αέρα. Με μια εφαρμογή αυξημένης πραγματικότητας, ο θεατής θα είναι σε θέση να αλληλεπιδρά με τα έργα τέχνης, είτε αφήνοντας τον εαυτό του να παρασυρθεί από αυτά είτε αντιδρώντας. Μια αντίδραση δημιουργεί σχέση.

Μέρος ΙΙΙ.

Ατομικό. Μία μικρού μήκους ταινία, σκηνοθετημένη και ερμηνευμένη από τον ίδιο τον συγγραφέα, παρουσιάζεται στο τρίτο μέρος, μαζί με μια σειρά προσωπογραφιών ανδρών και γυναικών, που αναδεικνύουν την πιο μύχια ενέργεια τους, εκείνη που διαφοροποιεί τον ένα από τον άλλο περισσότερο από ό,τι τα φυσικά χαρακτηριστικά τους, το όνομα, το επώνυμο ή η σεξουαλικότητά τους. Αλλά, πάνω από όλα, το τρίτο μέρος θα αποκαλύψει το νόημα του έργου, μέσα από μια συλλογή μόδας για τον άντρα και τη γυναίκα. Το έργο γίνεται ένας τρόπος ζωής. Ένα ένδυμα που χρησιμεύει για την απο-κάλυψη.

"Πιστεύουμε ότι η δημιουργικότητα είναι μια απομονωμένη πτυχή της ζωής μας, κάτι το περιθωριακό, που πνίγεται από την καθημερινή μας ρουτίνα. Χάνουμε την αντίληψη της μοναδικότητάς μας και ζούμε διαιρώντας τις ζωτικές στιγμές μας σαν να ήταν μεμονωμένες στιγμές, σαν να είχαν διαφορετικές ταυτότητες. Ο καθένας από εμάς είναι ένας δικός του κόσμος, ένα μαγικό οργανικό σύμπαν. Πρέπει να διεκδικήσουμε τη μοναδικότητάς μας, με θάρρος και χωρίς ντροπή, γιορτάζοντας με αυτόν τον τρόπο την ύπαρξή μας".

© Salvo Genovesi, 2020